اغلب از جاندارانی که دارای قسمت سختی همچون دندان، استخوان، صدف، چوب و… هستند، فسیل‌های بیشتری و بهتری تشکیل می‌شود، به همین دلیل فسیل جانوران بی مهره کم‌تر از مهره‌داران است.
بهترین مکان برای تشکیل فسیل، دریاهای گرم و کم عمق است، کم عمق بودن آب سبب می‌شود تا جسد جانداران زودتر ته نشین شده و کم‌تر در معرض فاسد شدن یا اکسید شدن قرار گیرد. زیرا برای حفظ جسد و تشکیل فسیل بهتر لازم است که جسد از دسترس عوامل تجزیه کننده ، جانوران مردارخوار و شرایط نامساعد محیطی به دور باشد .
بهترین رسوبات برای تشکیل فسیل رسوبات دانه ریز مانند رس و آهک می‌باشند، زیرا طرح بدن جاندار به شکل بهتری روی آن باقی می‌ماند.
