در این درس می‌خواهیم ببینیم که دانشمندها چطوری مشکلات را حل می‌کنند و از چه راه‌هایی استفاده می‌کنند و…
… قرار است یک فرفره خیلی خاص هم بسازیم!
اول بیا تا روش علمی را مرور کنیم.
روش علمی، یک روش منظم است که برای پیدا کردن پاسخ پرسش‌ها از آن استفاده می‌کنیم. این روش از چند مرحله تشکیل می‌شود. مرحله‌ها را بخوان:
احساس مشکل یا مسئله و تعریف مسئله
با مشاهده کردن، متوجه وجود مشکلی می‌شویم یا سوالی برایمان پیش می‌آید که می‌خواهیم جوابش را پیدا کنیم. مسئله را به شکل یک سوال درمی‌آوریم.
مثلا: چطور می‌توانم سریع‌تر بدوم؟ چطور می‌توانم حافظه‌ام را تقویت کنم؟ چطور می‌توانم فرفره‌ای بسازم که مدت بیشتری پرواز کند؟
جست‌و‌جو
برای پیدا کردن پاسخ، می‌توانیم در اینترنت جست‌و‌جو کنیم، کتاب‌های مربوط به پرسش را بخوانیم یا با کسانی که فکر می‌کنیم می‌توانند به ما اطلاعات لازم برای حل مسئله را بگویند، صحبت کنیم.
پیشنهاد راه‌حل و پاسخ برای حل مسئله (فرضیه‌سازی)
بعد با اطلاعاتی که به دست آورده‌ایم و از روی مشاهده‌هایی که انجام داده‌ایم، یک حدس علمی می‌زنیم. یعنی فرضیه می‌سازیم.
آزمون فرضیه
بعد باید آزمایشی را طراحی کنیم تا ببینیم که فرضیه‌ای که ساخته‌ایم را تایید می‌کند یا نه. وقتی آزمایش می‌کنیم، باید چیزهایی را مشاهده کنیم و اندازه بگیریم. باید حواسمان باشد که در هر آزمایش، چه چیزهایی را باید تغییر بدهیم و چه چیزهایی را باید ثابت نگه داریم.
مثلا اگر می‌خواهیم بفهمیم که شکل سیم حباب‌سازی روی شکل حباب‌ها تاثیر دارد یا نه، باید از سیم‌های با شکل‌های مختلف استفاده کنیم ولی مایع حباب‌سازی باید یکی باشد.
سعی می‌کنیم هر آزمایش را چند بار تکرار کنیم، اینطوری اگر یک بار در انجام آزمایش، اشتباه کنیم، می‌توانیم نتیجه دفعه‌های دیگر را مقایسه کنیم و نتیجه قابل‌اعتماد‌تری به دست بیاوریم.
نتیجه‌گیری
اطلاعاتی را که از انجام آزمایش به دست آورده‌ایم، بررسی می‌کنیم. در آخر، نتیجه می‌گیریم که با توجه به اطلاعات آزمایش، فرضیه‌ای که ساخته بودیم، درست بود یا نه.
در فعالیت‌های بعدی، این مرحله‌ها را برای رسیدن به پاسخ انجام می‌دهیم!